Chapter 3

Posadziliśmy Liama siłą na łóżku. Czułem się, jakbyśmy go porywali.


- Co widziałeś? - spytał groźnie Harry.
- Nic. - powiedział przestraszony Daddy, a ja wybuchnąłem śmiechem, Harry zaraz za mną.
- Herreh, nie strasz go - zaśmiałem się i spojrzałem na przerażonego Liama - Li, nie mów nikomu tego, co tu zobaczyłeś. Proszę.
- Spoko.. I tak nic nie rozumiem. Wy... - zawahał się - wy jesteście razem?
- Od jakiś 3 godzin. Ale nie chcieliśmy wam tego mówić na razie - powiedziałem - Teraz możesz iść.


Liam opuścił moją sypialnię, a my z Harry'm padliśmy ze śmiechem na łóżko.


- Komu pierwszemu powie? - spytałem.
- Zayn.
- Niall.
- A założysz się? 10 funtów? - spojrzał na mnie i podał mi rękę - Zobaczysz, Zayn się na nas dziwnie spojrzy, albo coś powie.
- Sprawdźmy - powiedziałem i się podniosłem.


Zeszliśmy na dół. Liam, Niall i Zayn siedzieli przed telewizorem.


- Witamy parę kochanków! - powiedział Zayn, a Liam go kopnął - Ałłł.
- Czemu parę kochanków? - spytał Niall.


Harry spojrzał na mnie znacząco. Ja westchnąłem i wyciągnąłem z kieszeni pieniądze. Dałem papierek Harry'emu. Wszyscy dziwnie na nas spojrzeli.


- Założyliśmy się, któremu pierwszemu powiesz - zaśmiałem się do Liama, który spalił buraka.
- Sorry - powiedział nie patrząc na nas - Musiałem się komuś wygadać.
- Ale to wszystko to tak na serio? - spytał Zayn.
- No, podobno - uśmiechnąłem się do Harry'ego.
- Czy tylko ja tu nie wiem, o co chodzi? - spytał naburmuszony Niall, wpieprzając chipsy i popijając je colą.
- Ja i Louis jesteśmy razem - powiedział Harry, na co zostałem opluty mieszanką chipsów i coli.
- Niall, idioto! - wydarłem się - Trzeba było pluć w drugą stronę.
- Jak to jesteście razem? Jesteście jak chłopak i dziewczyna, tylko że chłopak i chłopak? - spytał, a my zrobiliśmy facepalm.
- Idę się ogarnąć.


Poszedłem do łazienki, gdzie ogarnąłem colę i chipsy Nialla. Kiedy zszedłem na dół ta banda przygłupów oglądała TV. Usiadłem obok Hazzy. Po chwili film mi się znudził, więc zacząłem całować Harry'ego i robić mu malinki na szyi.


- No proszę.. - powiedział błagalnym tonem Zayn. - Jeszcze nie oswoiłem się z tą myślą, że jesteście gejami. I nie pomagacie mi w tym.
- Oj, Zayn. Nie marudź. To że ty nie masz dziewczyny, to nie znaczy, że my nie możemy być szczęśliwi - powiedziałem i zrobiłem na szyi Harry'ego kolejną malinkę.
- Eghhh. To ja idę spać. - powiedział Zayn i wstał.
- Stary.. jest 8. Jak ty chcesz spać o tej godzinie? - spytałem zdziwiony.
- Poodpisuję fanom - pokazał nam język i wyszedł.
- To ja też idę na twittera - powiedział Liam - Chodź Niall. Ale chipsy zostaw. Zostawmy ich samych. Zakochańców.
- Louis, czy oni się właśnie z nas nabijali? - spytał Harry, kiedy Liam i Niall wyszli?
- Tak, chyba tak. - zaśmiałem się - Cieszę się, że jedziesz ze mną do Doncaster.
- ja też. Przynajmniej nie musimy się rozstawać. Louie, nie sądzisz, że to wszystko dzieje się zbyt szybko? - wstał i zgasił światło, po czym wrócił d mnie na kanapę i się wtulił. - od kilku miesięcy tłumiłem w sobie uczucia, a tu pojawia się taka Chelsea i wszystko się od razu wyjaśnia. Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę z takiego obrotu spraw. Ale.. Louis... Jak to jest możliwe, że jestem w tobie zakochany? Przecież miałem tyle dziewczyn... I ze wszystkimi mi się podobało.
- A nie pomyślałeś, że jesteś bi?
- Może... Ale nie chcę teraz o tym gadać - powiedział i mnie pocałował.


Rano obudziłem się, a nad nami stał Liam. Super. Zasnęliśmy z Harry'm na kanapie w salonie. Gadaliśmy przez pół, jak nie trzy czwarte nocy. Spojrzałem na Harry'ego, który jeszcze spał. Uśmiechnąłem się na ten widok. Kocham tego chłopaka jak nikogo innego. 



***


Rozdział nudny, krótki i ma za dużo dialogów.
Ale pojawił się i powinnyście się cieszyć ;)